Ang Kabihasnang Indus ay isang kabihasnang Panahon ng Tanso na umunlad sa rehiyon ng Indus Valley mula noong mga 2600 BCE hanggang 1900 BCE.
Ang sibilisasyon ay kilala sa pagpaplano ng lunsod, agrikultura, sining, arkitektura, at kalakalan.
Ang Kabihasnang Indus ay kilala rin bilang Kabihasnang Harappan, pagkatapos ng isa sa mga pangunahing lugar nito, o bilang Kabihasnang Indus-Sarasvati, pagkatapos ng dalawang pangunahing ilog na dumaloy sa teritoryo nito.
Ang sibilisasyon ay tinawag na “kabihasnang Indus” ni Sir John Marshall, na namuno sa unang mga arkeolohikong paghuhukay sa Mohenjo-daro noong 1920s.
Ang Kabihasnang Indus ay pinaniniwalaang itinatag ng isang taong kilala bilang mga Dravidian, na lumipat sa rehiyon mula sa hilagang-kanluran noong mga 3000 BCE.
Ang sibilisasyon ay umabot sa tugatog nito sa pagitan ng 2600 BCE at 1900 BCE, nang saklawin nito ang isang lugar mula sa kasalukuyang Pakistan hanggang sa kasalukuyang Gujarat sa India.
Sa kasagsagan nito, ang Kabihasnang Indus ay may populasyon na higit sa limang milyong tao at isa sa mga lugar na may pinakamakapal na populasyon sa mundo. Ang mga lungsod ng Mohenjo-daro at Harappa ay kabilang sa pinakamalaki sa mundo noong panahong iyon.
Kapansin-pansin ang Kabihasnang Indus para sa pagpaplano at arkitektura ng lungsod.
Ang mga lungsod ay inilatag sa isang grid pattern at nilagyan ng mga sistema ng dumi sa alkantarilya at mga pampublikong paliguan. Ang mga bahay ay gawa sa ladrilyo at may mga bubong na gawa sa kahoy o tambo.
Ang Pangunahing Kontribusyon ng Kabihasnang Indus
Ang Kabihasnang Indus ay isa sa mga pinaka maunlad na sibilisasyon sa teknolohiya noong panahon nito.
Nagamit nila ang lakas ng hanging monsoon, na nagpapahintulot sa kanila na maglayag sa kanilang mga barko sa malayo at malawak.
Ang mga Indus ay mga dalubhasang manggagawa rin at lumikha ng ilan sa pinakamagagandang at masalimuot na mga likhang sining sa kanilang panahon.
Isa sa mga kahanga-hangang nagawa ng Kabihasnang Indus ay ang kanilang sistema ng patubig.
Nagtayo sila ng isang network ng mga kanal at dam na nagpapahintulot sa kanila na kontrolin ang daloy ng tubig sa kanilang mga pananim.
Nagbigay-daan ito sa kanila na magkaroon ng maaasahang suplay ng pagkain, kahit na sa panahon ng tagtuyot.
Nakabuo din ang Kabihasnang Indus ng sistema ng pagsulat.
Ito ay isa sa mga pinakaunang halimbawa ng pagsulat sa Timog Asya.
Ginamit ng mga Indus ang sulat na ito upang itala ang mga batas, kasunduan sa kalakalan, at iba pang mahahalagang impormasyon.
Ang pamana ng Kabihasnang Indus ay kitang-kita sa maraming paraan. Ang kanilang sining at arkitektura ay nagbigay inspirasyon sa mga susunod na kultura, at ang kanilang sistema ng pagsulat ay ginagamit pa rin ngayon sa India at Pakistan.
Ang mga kontribusyon ng Kabihasnang Indus ay lubos na nakahubog sa takbo ng kasaysayan.
Ang Kahalagahan ng Kabihasnang Indus Ngayon
Ngayon, ang Kabihasnang Indus ay malawak na kinikilala bilang isa sa pinakamahalaga at maimpluwensyang sinaunang kabihasnan.
Ang mga kontribusyon ng sibilisasyon sa sining, agham, teknolohiya, at kultura ay makikita pa rin sa maraming aspeto ng kontemporaryong buhay.
Ang Kabihasnang Indus ay isa sa mga unang nakabuo ng isang sistema ng pagsulat, na ginamit para sa pagtatala at komunikasyon.
Ang script, na kilala bilang Harappan script, ay naisip na isang maagang anyo ng Sanskrit. Ang script ay hindi na-decipher, ngunit ito ay pinaniniwalaan na pangunahing pictographic.
Ang Kabihasnang Indus ay umunlad din sa arkitektura, inhinyero, at pagpaplano ng lungsod.
Ang mga lungsod ng sibilisasyon ay inilatag sa isang grid pattern, na may malalawak na kalye at mahusay na disenyo ng mga sistema ng paagusan.
Ang mga bahay at pampublikong gusali ay gawa sa ladrilyo at bato, at marami ang may mga hardin sa bubong.
Ang mga tao sa Kabihasnang Indus ay mga bihasang manggagawa at artisan. Gumawa sila ng iba’t ibang mga palayok, kabilang ang mga glazed na paninda at pigurin.
Gumawa rin sila ng mga gawaing metal, alahas, mga selyo, at iba pang mga bagay mula sa mahahalagang metal at semimahalagang bato.
Ang Kabihasnang Indus ay may masalimuot na istrukturang panlipunan na kinabibilangan ng mga natatanging uri ng tao tulad ng mga pari, mangangalakal, magsasaka, manggagawa, at sundalo.
Ang pagsasapin-sapin na ito ay makikita sa mga guho ng mga lungsod kung saan ang mga tirahan ay mula sa mga simpleng kubo ng putik hanggang sa malalaking bahay na may maraming silid.
Bagama’t ang Kabihasnang Indus ay nalampasan ng ibang mga kultura,
Konklusyon
Ang kabihasnang Indus Valley ay isa sa mga pinakakaakit-akit na sinaunang sibilisasyon sa kasaysayan.
Sila ay isang advanced na kultura na may maraming mga kamangha-manghang kontribusyon sa modernong lipunan.
Ang kanilang sining, pagsulat, pagpaplano sa lunsod at pang-araw-araw na mga gawi sa buhay ay nagkaroon ng pangmatagalang epekto sa pag-unlad at pag-unlad ng tao hanggang ngayon.
Mula sa kanilang mga inobasyon sa teknolohiya ng sanitasyon hanggang sa kanilang masalimuot na disenyo ng alahas, malinaw na ang mga tao sa Indus Valley ay may napakaespesyal na bagay tungkol sa kanila na umalingawngaw sa buong panahon at heograpiya.
Maiisip lang natin kung ano ang iba pang mga kababalaghan na maaari nilang makamit kung bibigyan ng pagkakataon – ngunit magpakailanman kaming nagpapasalamat sa lahat ng kanilang iniwan.
