Isang araw, may batang lalaki na nagngangalang Pepito. Si Pepito ay isang masigla at mapangarap na bata na laging nangangarap ng mga kakaibang pakikipagsapalaran.
Isang gabi, habang siya’y natutulog, bigla siyang kinatok ng isang maliit na duwende sa kanyang panaginip.
“Si Pepito, gising ka na!” bulong ng duwende.
Pagmulat ni Pepito ng kanyang mga mata, bigla na lamang siyang napadpad sa isang kaharian na puno ng mga hayop.
Ang kaharian na ito ay puno ng kagandahan at kababalaghan na hindi pa niya nakikita noon.
Nakilala ni Pepito ang mga hayop na may kani-kanilang gawain sa kaharian.
May mga masasayang unggoy na naglalaro sa puno, may mga sipag na langgam na nagtutulungan sa pag-ani ng mga butil, at may mga matatalino at mapanlikhaing ibon na nagtuturo ng mga bagong awitin.
Sa kanyang paglalakad, nakilala ni Pepito si Haring Leon, ang pinuno ng kaharian ng mga hayop.
Tinanggap siya ni Haring Leon nang buong puso at inanyayahan na makilala ang lahat ng hayop sa kaharian.
Sa bawat araw na dumaan, natutunan ni Pepito ang halaga ng pagkakaibigan, pagtutulungan, at pagmamahal sa kalikasan.
Natutunan niya na sa pamamagitan ng pagkakaisa at pagrespeto sa bawat nilalang, maaabot ng kaharian ang tunay na kapayapaan at kasaganaan.
Ngunit tulad ng lahat ng mga kaharian, mayroon ding mga pagsubok na dumarating. Isang araw, biglang nagkaroon ng matinding tagtuyot sa kaharian.
Wala nang makain ang mga hayop, at unti-unti silang nagiging mahina.
Sa gitna ng pagsubok na ito, nagtulungan ang lahat ng mga hayop kasama si Pepito upang hanapin ang lunas sa kanilang suliranin.
Sa pamamagitan ng kanilang pagkakaisa at determinasyon, nagawa nilang buhayin ang lupang nagugutom at muling nagbalik ang kagandahan ng kaharian.
Nang dumating ang panahon na kailangan na ni Pepito umalis sa kaharian, lubos siyang nagpapasalamat sa lahat ng mga hayop sa kanilang pagmamahal at pagtulong.
Sa paglisan ni Pepito, naiwan niya ang aral ng pagkakaisa at pagmamahal na hindi niya malilimutan.
Kaya’t hanggang sa ngayon, sa bawat pagtatagpo niya ng mga hayop sa kagubatan, lagi niyang naaalala ang mga aral ng pagkakaisa, pagtutulungan, at pagmamahal na natutunan niya sa kaharian ng mga hayop.
Moral ng Kwento
Sa paglalakbay ni Pepito sa kaharian ng mga hayop, natutunan niya ang halaga ng pagkakaisa, pagtutulungan, at pagmamahal sa kapwa at kalikasan.
Ang tunay na tagumpay at kaligayahan ay nakakamit sa pamamagitan ng pagkakaisa at pagmamalasakit sa isa’t isa.
