Sa isang maliit na barangay sa gitna ng kagubatan ay may nakatirang matandang lalaki na nagngangalang Mang Pedro.
Isa siyang mahilig sa pagtatahi at paggawa ng mga kakaibang bagay.
Ngunit ang pinakapaborito niyang bagay ay ang isang lumang baul na natagpuan niya sa loob ng kanyang tahanan.
Ang baul na ito ay may misteryosong anyo at taglay ang misteryong hindi matukoy ng sino man sa barangay.
Nang tanungin si Mang Pedro kung ano ang laman nito, palaging sagot niya ay, “Isang araw, malalaman din ninyo.”
Sa bawat umaga, si Mang Pedro ay nagbubukas ng baul at nagsisimulang mag-eksperimento.
Ginagawa niya itong laruan, gamit, at kahit anong bagay na pumasok sa kanyang isip. Ngunit hindi niya pinapakita ang mga nilalaman ng baul sa mga tao sa barangay.
Isang araw, isang batang nangangailangan ng tulong ang dumating sa barangay. Hindi makapaglaro at laging malungkot si Juanito dahil sa kanyang karamdaman.
Sinubukan ng mga magulang ni Juanito na maghanap ng paraan para pasayahin siya, ngunit wala silang natagpuan.
Isang gabi, habang nag-iisa si Mang Pedro sa kanyang tahanan, napagtanto niya na ang baul na may misteryo ay maaaring maging sandigan ni Juanito.
Binuksan niya ang baul at nilabas ang isang makukulay na laruan na kanyang ginawa. Tinanong niya ang sarili, “Bakit hindi ko ito ipamahagi kay Juanito?”
Kinabukasan, dala ang laruan, lumapit si Mang Pedro kay Juanito at ibinigay sa kanya ang regalo. Sa unang pagkakataon sa mahabang panahon, nakita ni Juanito ang kanyang mga mata na sumaya.
Sa paglipas ng mga araw, nagtulungan sina Juanito at Mang Pedro sa pagbubukas ng baul at pagbibigay saya sa iba pang mga bata sa barangay.
Ang baul ay hindi lamang nagdulot ng ligaya kundi nagbigay rin ng bagong kaibigan at pag-asa sa mga taong nangangailangan.
Sa wakas, nalaman ng mga tao sa barangay ang lihim ng baul ni Mang Pedro. Ito ay hindi lamang tungkol sa misteryo kundi sa pagmamahal at pagtulong sa kapwa.
Nalaman nilang ang tunay na yaman ay hindi materyal na bagay, kundi ang kakayahan na magbigay ng kasiyahan at pag-asa sa iba.
Aral ng Kwento
Ang aral ng kwentong ito ay ang kahalagahan ng pagbibigay at pagmamahal sa kapwa.
Ang pagbahagi ng iyong mga yaman, anuman ang anyo nito, ay maaaring magdulot ng ligaya at pag-asa sa iba.
Sa bawat pagtulong at pagmamalasakit, tayo ay nakakapagbigay ng liwanag sa madilim na bahagi ng mundo.
