Noong araw sa isang malayong kagubatan, may dalawang daga na nagngangalang Piko at Tuka.
Sila’y pinakamagkaibigan at palaging magkasama sa lahat ng kanilang ginagawa.
Ang dalawang daga ay hindi lamang magkasama sa paghahanap ng pagkain kundi pati na rin sa pagtulong sa kanilang kapwa.
Isang umaga, habang naglalakad sa kagubatan, napansin nila na ang kanilang kaibigang kuneho, si Hopper, ay malungkot. Tinanong nila si Hopper kung ano ang nangyari.
“Wala na akong makain dito sa kagubatan. Ubos na ang mga dahon na aking kinakain,” sagot ni Hopper na may lungkot sa kanyang mga mata.
Nakaramdam ng awa si Piko at Tuka sa kanilang kaibigang kuneho.
Agad silang nag-usap at nagpasya na tulungan si Hopper na humanap ng masasarap na damo sa malayong parte ng kagubatan.
Sa pamamagitan ng kanilang pagtutulungan at pagkakaisa, natagpuan ng tatlong magkaibigan ang isang malaking hardin na puno ng sariwang damo at mga gulay.
Nagbalik ang ngiti sa mga labi ni Hopper sa tuwa at pasasalamat sa tulong ng dalawang daga.
Matapos ang ilang araw, isang malakas na bagyo ang dumating sa kagubatan. Sa lakas ng hangin at ulan, nasira ang tirahan ng tatlong magkaibigan.
Nang makaraos sila sa bagyo, naisipan ni Piko at Tuka na magtayo ng bagong bahay hindi lamang para sa kanilang sarili kundi pati na rin para kay Hopper.
Sa tulong ng bawat isa, nagtagumpay silang tatlo na itayo ang bagong bahay na mas matibay at mas maayos kaysa dati.
Sa kanilang bagong tahanan, laging magkakasama at nagtutulungan ang tatlong magkaibigan sa lahat ng kanilang mga gawain.
Sa paglipas ng panahon, natutunan ng tatlong magkaibigan na ang tunay na pagkakaibigan ay nangangailangan ng pagtitiwala, pagkakaisa, at pagmamalasakit sa isa’t isa.
Ang kanilang magandang halimbawa ng pagkakaibigan ay nagdala ng ligaya at pag-asa sa kanilang kagubatan.
Moral ng Kwento
Sa pagtutulungan at pagkakaisa, maaaring malagpasan ng mga kaibigan ang mga pagsubok at hamon sa buhay.
Ang tunay na pagkakaibigan ay lumalago sa panahon ng pangangailangan at nagdudulot ng kaligayahan at kapayapaan sa bawat isa.
